Μαγειρέματα στο Κέντρο της Γης,

Πολύχρωμη σαλάτα με βιολογικά λαχανικά,

Κική Τριανταφύλλη,
Κάθε Κυριακή στο Κέντρο της Γης, μη κυβερνητική περιβαλλοντική οργάνωση που εδρεύει στο Ιλιον, εθελοντές μαγειρεύουν για τους επισκέπτες που μπορούν επίσης να αγοράσουν φρέσκα λαχανικά στη βιολογική αγορά που λειτουργεί στον ίδιο χώρο αλλά και τα εκλεκτά κρασιά "Επτάλοφος" που παράγονται στο οινοποιείο του κτήματος, ενώ τα πιτσιρίκια παίζουν, κάνουν ποδήλατο και πάνε βόλτα με το αλογάκι.

Μαρούλια, κρεμμυδάκια, ασκολύμπροι, ραδίκια και άλλα άγρια χόρτα, καρότα και παντζάρια, βαρύ μαύρο ψωμί, ελιές μέσα σε πήλινα τσουκάλια και γυάλινα βαζάκια με μέλι βγαίνουν από τα καφάσια και τακτοποιούνται στους πάγκους. Σε ένα μεγάλο τραπέζι, στην άλλη άκρη του πρόστεγου που κάποτε προστάτευε τα αρνιά κτήματος, τοποθετούνται τρεις γκαζιέρες. Η Ευδοκία βγάζει από ένα σακ βουαγιάζ ένα τεράστιο δοχείο με ταραμοσαλάτα, να σας το πω από τώρα νοστιμότερη δεν έχω ξαναδοκιμάσει στη ζωή μου, και το τοποθετεί στο ψυγείο μέχρι να έρθει η ώρα του σερβιρίσματος.

Ο Σωτήρης φέρνει από την αποθήκη τις κατσαρόλες και το κουτί με τα μπαχαρικά, κάποιος σκουπίζει την αυλή, πιάνω μια άκρη και αρχίζω να καθαρίζω σκόρδα και κρεμμύδια. Τα κόβω σε ροδέλες. Σε λίγο θα λιώσουν μαζί με τα φασόλια. Οι γίγαντες έχουν φουσκώσει και μπαίνουν για βράσιμο στην πιο μεγάλη κατσαρόλα μαζί με πορτοκάλια κομμένα στα οκτώ. Δίπλα, βράζει η φάβα και παραδίπλα φασόλια που θα γίνουν σαλάτα. Και όταν αυτά κατέβουν από τη φωτιά θα ανέβει το χταπόδι να βράσει μέσα σε κρασί, οι καραβίδες και οι σουπιές θα ψηθούν σε σχάρες, εν τω μεταξύ κάποιος ανάβει τα κάρβουνα και ετοιμάζει τις ψησταριές.

Σήμερα είναι η σειρά της Ευδοκίας Φυλακούρη και της Νίκης Τρέσσου -είναι οι μαγείρισσες του εστιατορίου Καλλίστη της Ασκληπιού- να μαγειρέψουν λιχουδιές της Καθαρής Δευτέρας, την επόμενη Κυριακή έχει σειρά ο Γκίκας Ξενάκης που θα φτιάξει μπακαλιάρο.

Δίπλα μου η twominutes Angie, μαγείρισσα, blogger και ψυχή της οργάνωσης Οργάνωση Γη που συντονίζει τους εθελοντές και τα μαγειρέματα κάθε Κυριακή στο Κέντρο της Γης ετοιμάζει μια τεράστια σαλάτα και τοποθετεί τα ψωμιά σε ένα παλιό ξύλινο ζυμωτήρι. Από τα ηχεία ακούμε ράδιο Kosmos, όμως παρακάτω, τα λάχανα και τα μαρούλια που είναι φυτεμένα στα περιβόλια απολαμβάνουν κλασική μουσική. «Το χώμα δεν είναι καλό εδώ πέρα» μου εξηγεί ο Σωτήρης που έχει αναλάβει να με ξεναγήσει «παρατηρήσαμε, όμως, ότι τα φυτά μας γίνονται καλύτερα υπό τους ήχους κλασικής μουσικής»

Βρισκόμαστε στο κτήμα Πύργος της Βασιλίσσης στο Ιλιον δίπλα στο πάρκο Τρίτση, που φιλοξενεί την Οργάνωση Γη, μια νεοσύστατη μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική οργάνωση που δημιουργήθηκε με σκοπό την ανάπτυξη και τη διάδοση της Περιβαλλοντικής Κοινωνικής Νοημοσύνης (Environmental Social Intelligence - ESI). Πρόκειται για ένα διαφορετικό τρόπο αντίληψης και συμπεριφοράς που βασίζεται στην ενημέρωση, την εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας πάνω στα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα, έτσι ώστε οι σύγχρονοι άνθρωποι να είναι σε θέση να εντοπίζουν και να υιοθετούν μια στάση ζωής που συνεισφέρει στη διαφύλαξη του περιβάλλοντος και συμβάλλει στη συλλογική ευημερία και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής.

Στο Κέντρο της Γης, όπως ονομάστηκε το κέντρο που δημιουργήθηκε στο Ιλιον πραγματοποιούνται διάφορα προγράμματα ενημέρωσης και εκπαίδευσης. Καθημερινά γίνονται επισκέψεις σχολείων ενώ τις Κυριακές λειτουργεί βιολογική αγορά και ανοικτή κουζίνα.

Από το πωλητήριο όπου μπορεί κανείς να αγοράσει διάφορα παιχνίδια και συσκευασμένα τρόφιμα, περνάμε στην κλειστή έκθεση με πληροφορίες για το οικοσύστημα, γυάλινα δοχεία με αποικίες μυρμηγκιών, σκορπιούς, την αράχνες και κατσαρίδες και από κει βγαίνουμε στον κήπο. Ένα ωραίο μεγάλο άλογο ασκείται σε έναν κινούμενο διάδρομο, ο Σωτήρης μου εξηγεί ότι τα άλογα του κτήματος είναι εκπαιδεύονται να κάνουν άλματα.

Ενα μικρό πόνι στολισμένο με λουλούδια βγαίνει από τους σταύλους, μια κοπέλα το οδηγεί στο χώρο που σε λίγο θα γεμίσει με παιδάκια που θα κάνουν βόλτα με το αλογάκι και ποδηλατάδες.

Από τους σταύλους περνάμε στον περίβολο του πύργου με τα αγάλματα, τα αιωνόβια δέντρα και τους εκατοντάδες παπαγάλους. Δυστυχώς παρά τη φροντίδα πολλοί από τους φοίνικες έχουν καταστραφεί από την ασθένεια που έπληξε την Αττική τα τελευταία χρόνια. Ο πύργος που κάποτε ήταν το κυνηγετικό περίπτερο του Οθωνα και της Αμαλίας ανακαινίστηκε αλλά δεν είναι ακόμη επισκέψιμος.

Περπατάμε στο κτήμα, ανεβαίνουμε στην ξύλινη γέφυρα και περνάμε πάνω από λιμνούλες και τον κήπο με τα δηλητηριώδη φυτά, μπαίνουμε στον ελαιώνα και από κει στο χώρο της κομποστοποίησης.

Στο κτήμα υπάρχει επίσης ένα υποδειγματικό σύγχρονο οινοποιείο όπου παράγονται λευκά και κόκκινα κρασιά με την ετικέτα Επτάλοφος τα οποία προς το παρόν πωλούνται αποκλειστικά στο οινοποιείο. Γίνονται από βιολογικά κλήματα. Στον αμπελώνα του κτήματος καλλιεργούνται οι ποικιλίες Μαλαγουζιά, Σαββατιανό, Ροδίτης, Sauvignon Blanc, Chardonnay. Στο υπόγειο μάλιστα υπάρχει κελάρι όπου παλαιώνονται τα κόκκινα.

Από το οινοποιείο επιστρέφουμε στο χώρο που γίνονται τα μαγειρέματα, όπου υπάρχει επίσης μια συλλογή με παλιά εργαλεία και μηχανήματα. Καθώς η μέρα προχωράει, έρχονται όλο και περισσότεροι επισκέπτες. Ψωνίζουν τα λαχανικά τους από τη βιολογική αγορά, ρωτάνε τις μαγείρισσες για τις συνταγές, αγοράζουν κρασί από το πωλητήριο του οινοποιείου, στρώνονται στα τραπέζια και περιμένουν να βγει το φαγητό ενώ τα πιτσιρίκια κάνουν βόλτες με πόνι και παίζουν με την επίβλεψη παιδαγωγών.

Όταν δίνεται το σύνθημα μπαίνουν όλοι στη σειρά υπομονετικά για να πάρουν το πιάτο τους. Σε ένα κουμπαρά που υπάρχει στην άκρη ρίχνουν ότι θέλει ο καθένας. Με το ποσό που θα μαζευτεί θα γίνουν οι αγορές για τα μαγειρέματα της επόμενης Κυριακής. Όταν τελειώνουν αδειάζουν τα πιάτα τους στους κάδους, φυσικά γίνεται ανακύκλωση εδώ, και τα πλένουν εναλλάξ στο νιπτήρα που υπάρχει στην άκρη.

Το ριζότο του εθελοντή

Όταν οι φασολάδες και η φάβα τελειώνουν, μπαίνει μπροστά το γουόκ. Ο Πέτρος φέρνει από την αγορά διάφορα λαχανικά, τα ψιλοκόβουμε, τα βάζουμε να αχνιστούν προσθέτουμε στα πράσα ρύζι και στα παντζάρια κριθαράκι και έτοιμα άλλα δυο φαγάκια. Δίπλα ο Γιώργος Κεράνης σε ένα μεγάλο τηγάνι ψήνει κουκιά. Τελικά κανείς δεν φεύγει νηστικός αν και ανησύχησα στην αρχή γιατί ο κόσμος μου είχε φανεί πάρα πολύς.

«Θέλω με κάποιο τρόπο να μαζέψω και άνεργους νέους εδώ πέρα» μου λέει ο Πέτρος Κόκκαλης, γραμματέας της οργάνωσης καθώς ανακατεύει το ριζότο του: «'Εχουμε καταφέρει να ρίξουμε το κόστος της μερίδας κάτω από ένα ευρώ, δεν θα είναι δύσκολο, θα τρώνε και θα εκπαιδεύονται»

Γύρω στις 5 ο περισσότερος κόσμος έχει φύγει, και ο καιρός έχει αρχίσει να ψυχραίνει. Ενας πιτσιρικάς διαμαρτύρεται. «Φύγετε εσείς και αφήστε με εμένα εδώ» Τελικά πείθεται με την υπόσχεση ότι την επόμενη Κυριακή θα ξανάρθει. Κι εμείς μαζί σου, μπέμπη.

Αναδημοσιευσα Από Νεα