Θαύμασε το προορατικό χάρισμα του Αγίου Σπυρίδωνα.

 θαύμασε το προορατικό χάρισμα του Αγίου Σπυρίδωνα.

Ο ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΣ ΕΜΠΟΡΟΣ

Κάποια άλλη χρονιά έπεσε μεγάλη κακοκαιρία στο νησί, με αποτέλεσμα να μη μπορέσουν οι χωρικοί να θερίσουν και να μαζέψουν καρπούς από τα χωράφια τους. Μόνο όσοι είχαν μαζεμένα αγαθά στις αποθήκες τους από την προηγούμενη χρονιά μπορούσαν να τρώνε καλά και να διασκεδάζουν. Οι υπόλοιποι φτωχοί άνθρωποι άρχισαν να πεινούν και να δυστυχούν. Όταν πήγαιναν να ζητήσουν βοήθεια από τους πλούσιους, εκείνοι ή τους έδιωχναν με ασπλαχνία ή τους πουλούσαν τα αγαθά με πολύ ανεβασμένες τιμές για να κερδίζουν περισσότερα χρήματα.

Σ’ έναν τέτοιο φιλάργυρο έμπορο πήγε κάποτε να ζητήσει βοήθεια ένας πεινασμένος φτωχός για να θρέψει την οικογένειά του. Με δάκρυα στα μάτια, γονατιστός μπροστά στα πόδια του πλούσιου, τον παρακαλούσε και του έλεγε:

- Σε παρακαλώ, συνάνθρωπέ μου, δάνεισε μου λίγο σιτάρι για να σώσω τα παιδιά μου.

Η πέτρινη, όμως, καρδιά του άσπλαχνου πλούσιου έμενε ασυγκίνητη. Μάταια ο φτωχός εκλιπαρούσε τον φιλάργυρο πλούσιο. Αυτός στεκόταν εκεί, ψυχρά και παγωμένα, χωρίς να καταδέχεται να δώσει μια απάντηση στις δακρυσμένες παρακλήσεις του ρακένδυτου φτωχού.

Όταν είδε ο φτωχός πως άδικα περίμενε μήπως τον συμπονέσει ο άσπλαχνος πλούσιος αποφάσισε, μέσα στη μεγάλη απελπισία του, να καταφύγει στον άγιο Σπυρίδωνα για να πει τον πόνο του.

Ο άγιος τον άκουσε με προσοχή και του είπε:

- Μη στεναχωριέσαι. Αύριο θα δεις το σπίτι σου να έχει πολλά αγαθά, ενώ τον πλούσιο να τον κατηγορούν και να τον κοροϊδεύουν όλοι. Μάλιστα, θα τον δεις να σε παρακαλάει για να πάρεις όσο σιτάρι χρειάζεσαι!

Ο φτωχός νόμιζε πως τα λόγια του αγίου μας ήταν απλώς παρηγορητικά λόγια για να απαλύνουν την δυστυχία του και γι’ αυτό έφυγε λυπημένος για το σπίτι του.

Μόλις έφυγε ο φτωχός, ο άγιος μας αποσύρθηκε στο προσευχητάρι του σπιτιού του. Γονάτισε μπροστά στην εικόνα του Χριστού και Τον παρακάλεσε να προστατέψει τον φτωχό και να παιδαγωγήσει τον άσπλαχνο πλούσιο.

Ενώ έξω ήταν καλοκαιρία, άρχισε σιγά - σιγά να σκοτεινιάζει ο ουρανός και να γίνεται μεγάλη κακοκαιρία. Κατά τα μεσάνυχτα σηκώθηκε μεγάλη καταιγίδα και άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς. Δημιουργήθηκε πλημμύρα και τα νερά παρέσερναν τα πάντα στο πέρασμά τους. Μπήκανε μέσα και στις σιταποθήκες του άσπλαχνου πλούσιου και παρέσυραν όλους τους καρπούς της αποθήκης του. Σιτάρια και όσπρια κυλούσαν τώρα μέσα στους δρόμους.

Την άλλη μέρα, που σταμάτησε η καταιγίδα, είδε ο πλούσιος την καταστροφή που τον βρήκε και θρηνούσε απαρηγόρητος. Η μεγάλη αποθήκη του δεν υπήρχε πλέον.

Οι φτωχοί, μόλις το πήραν αυτό χαμπάρι, βγήκαν έξω στους δρόμους και άρχιζαν να μαζεύουν από τους δρόμους τους καρπούς.

Εντωμεταξύ, ο άσπλαχνος πλούσιος, όταν είδε να αρπάζουν έτσι τον πλούτο του και αυτός να μη μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα, για να δείξει ότι δήθεν είναι φιλάνθρωπος, έλεγε στους φτωχούς να πάρουν όσο σιτάρι ήθελαν.

Ανάμεσα σ’ εκείνους που βγήκαν στους δρόμους για να μαζέψουν σιτάρι και όσπρια ήταν βεβαίως και ο φτωχός της ιστορίας μας, ο οποίος τότε μόλις κατάλαβε τα προφητικά λόγια του αγίου μας και θαύμασε το προορατικό χάρισμα του αγίου Σπυρίδωνα.

Διαβάστε Περισσότερα ►

Συγγνώμη αν σε στενοχώρησα.

 — Γέροντα, πως να αγαπάμε έναν κακό άνθρωπο;

— Κατανοώ την ερώτηση σας. Να μισείτε την κακία και την αμαρτία, όμως τον άνθρωπο πρέπει να τον λυπάστε και να τον αγαπάτε. Μόνον ο Θεός ξέρει. Μπορεί αυτός που εμείς μισούμε σήμερα, αύριο, με προσευχή, με δάκρυα, με νηστεία, με μετάνοια, να καθαριστεί και ο Κύριος να τον συμπεριλάβει στους Αγγέλους. Υπήρξαν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στην ιστορία.

Όταν έβριζαν ή κατηγορούσαν τον άγιο, τον ρωτούσαν με ειλικρινή απορία:

— Στ' αλήθεια, Γέροντα, ακόμη τους αγαπάς;

— Τώρα πιο πολύ τους αγαπώ και τους λυπάμαι, απαντούσε μελαγχολικά.

Όταν δεν έβλεπε στον άνθρωπο αγάπη, η καρδιά του πονούσε και παραπονιόταν:

— Εκεί που δεν υπάρχει η αγάπη βρίσκεται η κόλαση. Ο Κύριος σου δείχνει τη δυστυχία του άλλου για να δει πώς θα αντιδράσεις. Θα προσευχηθείς για τον πλησίον σου; Θα τον βοηθήσεις; Και με αυτό τον τρόπο σε καλεί να εκπαιδεύεσαι στην αγάπη και να την καλλιεργείς.

Ο π. Γαβριήλ κατέβαινε στο ναό, γονάτιζε στον άμβωνα και κήρυττε να περνούμε τις ημέρες μας με αγάπη. Αν είχε μαλώσει κάποιον για τυχόν λάθη που διέπραξε και περνούσε η μέρα χωρίς να έρθει να του ζητήσει συγχώρεση, τον έβρισκε Γέροντας κι έλεγε:

— Συγγνώμη αν σε στενοχώρησα.

(Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)

Διαβάστε Περισσότερα ►

BLACK FRIDAY Ήταν η μέρα που οι δουλέμποροι αγόραζαν δούλους σε χαμηλή τιμή,

 BLACK  FRIDAY 

Επειδή μας... έχουν ζαλίσει με τη Black Friday, ας θυμηθούμε την ανατριχιαστική  ιστορία !

Ξεκίνησε από την Αμερική, τον 18ο αιώνα. 

Ήταν η μέρα που οι δουλέμποροι αγόραζαν δούλους σε χαμηλή τιμή για να τους μεταπουλήσουν μετά από μήνες !

Αγόραζαν και πούλαγαν τους αλυσοδεμένους νέγρους, όπως τα χοιρινά στη ζωοπανήγυρη ! 

Αυτές οι αγοραπωλησίες γίνονταν την τελευταία Παρασκευή κάθε Νοέμβρη, 

εποχή που είχε τελειώσει η συγκομιδή του καλαμποκιού και των άλλων καλλιεργειών της χρονιάς !

Κι εμείς εδώ, δίχως αυτογνωσία, δίχως ιστορική επίγνωση, σαν μιμητικοί καλλικάντζαροι που είμαστε, ''γιορτάζουμε'' τη ''μαύρη Παρασκευή''  !  Ό,τι πιο αποκρουστικό, ό,τι πιο δυσώδες, ό,τι πιο απάνθρωπο έχει να επιδείξει η ανθρώπινη ιστορία ! 

Ντροπή (μας) και κρίμα !

Και δυο φορές ντροπή και κρίμα στην Ευρώπη του Διαφωτισμού, στην Ευρώπη του Μοντεσκιέ και του Βολταίρου, του Ντιντερό, του Ρουσσώ ...

Διαβάστε Περισσότερα ►

1000 ἄγγελοι ἔχουν ἕνα θέλημα, πὼς νὰ ἀρέσουν στὸν Θεό

 Εἰπε Γέρων...

«Ἔχουμε πάψει νὰ εἴμαστε ἁπλοί. 

  Ἕνας ἄνθρωπος ἔχει 1000 θελήματα. 

1000 ἄγγελοι ἔχουν ἕνα θέλημα, 

πὼς νὰ ἀρέσουν στὸν Θεό»

Γέροντας Νίκων ὁ Νεοσκητιώτης

ΚΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ!!

Διαβάστε Περισσότερα ►

Ζωή για Χάρην της Ελευθερίας,

 

Σεβαστοί πατέρες, Αξιότιμε κ. Δήμαρχε, βουλευτές, Αγαπητοί Καθηγητές, Γονείς

(Φίλοι και φίλες),

Στέκομαι με δέος ενώπιόν σας, κρατώντας στα χέρια μου την Ελληνική Σημαία. Είναι μεγάλη μου τιμή και αισθάνομαι βαθιά ευγνωμοσύνη απέναντι σε όλους τους ανθρώπους κοντά μου, στο Θεό και απέναντι σε όλους όσους θυσίασαν τη ζωή τους για να μπορώ εγώ κι εσείς σήμερα να ζούμε σε μια χώρα ελεύθερη!

Είπαν πώς Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Πράγματι. Δεν είναι μόνο η φυσική ομορφιά, τα γραφικά νησιά , τα βουνά, τα ηλιοβασιλέματά της. Δεν είναι μόνο τα μνημεία και η ιστορία της. Ούτε μόνο η υπέροχη γλώσσα της, ο αρχαίος πολιτισμός και η τέχνη της. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που γέννησε ανθρώπους με θέρμη καρδιά, ανθρώπους φιλόξενους και πάνω απ' όλα ανθρώπους με ΠΙΣΤΗ και ΙΔΑΝΙΚΑ!

Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ ο πρωθυπουργός της Βρετανίας εξυμνώντας το θάρρος και την ανδρεία των Ελλήνων δήλωσε «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Έπειτα ο ίδιος ο Χίτλερ σε λόγο που εκφώνησε το 1941 είπε: «Χάριν της ιστορικής αλήθειας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, από όλους τους αντιπάλους οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατο…».

Ακόμα, Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μόσχας, όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, αναφερόμενος στους Έλληνες, μετέδιδε το εξής μήνυμα: «Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, γιατί κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Σαν Ρώσοι και σαν άνθρωποι σας ευχαριστούμε».

Η Ελλάδα το 1940 ήταν μια χώρα μικρή και αδύναμη μπροστά στις ισχυρές δυνάμεις, μια χώρα περιτριγυρισμένη από εχθρούς και παρόλα αυτά 80 περίπου χρόνια από σήμερα ο Ιωάννης Μεταξάς απαντά απλά στον Εμμανουέλε Γκράτσι με μια λέξη ιστορική. "Όχι" του απάντησε απέναντι στην ιδέα της παράδοσης της Ελλάδας και η απάντηση αυτή αποδείχθηκε αντιπροσωπευτική για όλους τους Έλληνες, αφού την επόμενη κιόλας μέρα, Ελληνίδες μητέρες και παιδιά με χαρά αποχαιρετούσαν τα μέλη των οικογένειων τους που "με το χαμόγελο στα χείλη" όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Σοφία Βέμπο, κατευθύνονταν προς το μέτωπο. Σαν να μην ηχούσαν σειρήνες πολέμου. Σαν να ξημέρωσε μια μέρα πανηγυρική… όπως και ίσως ήταν γιατί η Ελλάδα δεν έπεσε στα χέρια ιταλικών και γερμανικών δυνάμεων.

Αυτό που οδήγησε τους Έλληνες στο μεγάλο θαύμα της νίκης ήταν η ΠΙΣΤΗ και η ΑΓΑΠΗ στην πατρίδα. Χρειάστηκαν πολλές θυσίες και αυταπάρνηση για να μπορεί να κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία σε κάθε σπίτι σήμερα. Άραγε κυματίζει στις καρδιές όλων μας;

Η Ελληνική σημαία φέρει επάνω και αριστερά έναν λευκό Σταυρό. Έναν Σταυρό που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ταυτότητας. Σταυρός που σημαίνει θυσία και αγάπη! Θυσία του «εγώ» για το «εσύ», θυσία του κόπου μου και του χρόνου μου «σήμερα», για το αύριο « όσων θα γεννηθούν». Σταυρός που σημαίνει αγάπη. Αγάπη που ξεπερνά το «προσωπικό δικαίωμα» ακόμα και στη ζωή για χάρην της ελευθεριας. Σταυρός που σημαίνει πίστη στο Θεό! Γιατί πώς μπορούμε να αμφισβητήσουμε αυτό που οι ίδιοι οι αγωνιστές ομολογούν. Ότι τα θαύματα ήταν καθημερινά κατά τη διάρκεια της μάχης. Γι’ αυτό και σήμερα 28η Οκτωβρίου τιμούμε και την Παναγία μας, την Αγία Σκέπη που με τη προστασία και τη βοήθειά της συνέβαλε καθοριστικά στο έπος του ’40.

Γεννήθηκα στην Ελλάδα αλλά δεν είναι η πατρίδα μου. Δε μεγάλωσα με Έλληνες παππούδες και γιαγιάδες για να κληρονομήσω μια έμφυτη αγάπη για κάθετί ελληνικό μέσα από ιστορίες, βιώματα και αναμνήσεις. Όταν ήμουν μικρή η "Ελλάδα" ήταν για μένα κάτι άγνωστο και ξένο. Σήμερα όμως στέκομαι εδώ με μεγάλη υπερηφάνεια και ευγνωμοσυνη. Αγαπώ την Ελλάδα από επιλογή. Αγαπώ την Ελλάδα γιατί έχει άμεση σχέση με την ίδια μου την προσωπικότητα. Θαυμάζω τον τρόπο που ο Έλληνας κάθε εποχής δεν διστάζει να υπερασπιστεί την γη στην οποία μεγάλωσε, την γλώσσα του, τη θρησκεία του, την ταυτότητά του, τους ανθρώπους του χωρίς φοβο, χωρίς να ζυγίζει και να υπολογίζει τις απώλειες. Αγαπώ τον Έλληνα που δεν προκαλεί αλλά υπερασπίζεται μέχρι θανάτου αν του πειράξουν ο, τι αγαπά. Παραδειγματιζομαι από τη γυναίκα της Πίνδου που ξεπροβόδισε με δάκρυα και χαμόγελο τον άντρα της και τα αγόρια της για το μέτωπο και σήκωσε βάρη ασήκωτα με τις κορες της ανεβαίνοντας τα κακοτράχαλα βουνά.

Η Ελλάδα μεγάλωσε Έλληνες και …Φιλέλληνες, χαρίζοντας αξίες και εμπνέοντας ιδανικά που συγκινούν. Ας την αγαπήσουμε όπως της αξίζει, όπως μας διδασκει η θυσία των αγωνιστών του 1940, που αποτελούν πρότυπο για κάθε νέο άνθρωπο ανεξαρτήτως καταγωγής.

Ας μάθουμε την ιστορία της, ας διδαχθούμε από το παρελθόν και ας ελεγχθούμε από το παρόν, με την ελπίδα να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον. Ας κάνουμε το καθήκον μας με συνέπεια, με ζήλο και αγωνιστικότητα και ας πούμε ένα ηρωικό ΟΧΙ στον εύκολο δρόμο της άνεσης και του συμφέροντος.

Ο μεγάλος ποιητής Κ. Παλαμάς γράφει.

Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,

ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,

δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα, όχι.

Χρωστάτε και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,

θα ’ρθούνε, θα περάσουν.

Κριτές, θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί.

Πράγματι χρωστάμε. Χρωστάμε να παραδώσουμε την Ελλάδα που παραλάβαμε… ελεύθερη και ΚΑΛΥΤΕΡΗ!

Σας ευχαριστώ!

_[Ο πανηγυρικός Λόγος από την μαθήτρια της Γ’ Λυκείου, *Σάντρα Αμπασχαρούν*, του 1ου Γενικού Λυκείου Παλαιού Φαλήρου, αριστούχο και Σημαιοφόρο, την 28η Οκτωβρίου 2023 στην επίσημη Δοξολογία στον Ι.Ν. Αγ. Αλεξάνδρου Π. Φαλήρου]_

Διαβάστε Περισσότερα ►

Κρίνεσαι γιατί Κρίνεις,

 Μια παραστρατημένη γυναίκα πήγε στη μονή να κάνει μνημόσυνο στη μητέρα της. Οι γυναίκες που βρέθηκαν εκει κι είχαν ακούσει για αυτήν, άρχισαν να την κουτσομπολεύουν άσχημα. Όταν ο Γέροντας τελείωσε τις πλησίασε και σε τόνο αρκετό αυστηρό τις επέπληξε λέγοντας. Αυτή η γυναίκα σήκωσε μια πέτρα κι εσείς πέτρα γεμίσατε ένα τσουβάλι με το κουτσομπολιό σας και δεν μπορείτε να το σηκώσετε.

ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ.

ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ!!

Διαβάστε Περισσότερα ►

Όλοι τον θυμούνται να φοράει πάντοτε το ράσο του.Κύρηττε άφοβα,βάπτιζε παιδιά και γενικά είχε μια εκτεταμένη ποιμαντική δραστηριότητα.

 Ο Άγιος νέος ιερομάρτυς Νικόλαος(Βινογκράντωβ)+4 Νοεμβρίου 1931

Ο Άγιος ιερομάρτυς Νικόλαος(Μιχαήλοβιτς Βινογκράντοβ)γεννήθηκε στην Μόσχα στις 5 Απριλίου 1876.Είχε έξι παιδιά γεννημένα μεταξύ 1899-1908.Μέχρι το 1917 ήταν δάσκαλος στο χωρίο Zemstvo.

Για δεκαοχτώ χρόνια υπηρέτησε στον Ι.Ν.του Αγ.Νικήτα στον λόφο Shvivoy της Μόσχας μέχρι που τον έκλεισαν οι κομμουνιστές.Από εκεί τον έστειλαν στο Ιζμαίλοβο όπου ζούσε με τα παιδιά και την πρεσβυτέρα Αντωνίνα σε μια ετοιμόροπη καλύβα.

Με την οικογένειά του μπροστά στην καλύβα τους

Όλοι τον θυμούνται να φοράει πάντοτε το ράσο του.Κύρηττε άφοβα,βάπτιζε παιδιά και γενικά είχε μια εκτεταμένη ποιμαντική δραστηριότητα.Τον συνέλαβαν τον Μάρτιο του 1930 όταν αντιστάθηκε στο κλείσιμο του ναού και στάλθηκε στην εξορία.Τον εκτέλεσαν στις 4/17 Νοεμβρίου 1931.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!!

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ Κ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!

Διαβάστε Περισσότερα ►

Ο Όσιος Eφραίμ Κατουνακιώτης είχε πληροφορία ότι ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης είναι μεγάλος Άγιος.

Την μνήμη του Νεοφανούς Οσίου Γεωργίου του Καρσλίδη του Νέου Ομολογητού, του εξ Αργυρουπόλεως του Πόντου και εν Δράμα ασκήσαντος, τιμά η Εκκλησία μας σήμερα 4/11.

Ο Όσιος Eφραίμ Κατουνακιώτης είχε πληροφορία ότι ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης είναι μεγάλος Άγιος.

Έτσι παρά την ηλικία και την ασθένειά του πήγε ταπεινός προσκυνητής στο Μοναστήρι του Οσίου και γονάτισε για να προσευχηθεί στον τάφο του.

Ήταν μάλιστα ο πρώτος που ζήτησε να του φτιάξουν εικόνα του Οσίου με φωτοστέφανο.

Φεύγοντας από τον τάφο πήρε χώμα ως φυλαχτό. Όταν ένας Ιερεύς επισκέφθηκε τον παπά-Εφραίμ στα Κατουνάκια και του είπε πως έχει κάποια προβλήματα με την Οικογένειά του, του υπέδειξε ότι τον ιατρό τον έχει πλησίον του, εννοώντας τον Όσιο Γεώργιο Καρσλίδη.

Μάλιστα του έδειξε το χώμα, το οποίο είχε πάρει από τον τάφο του, το οποίο έβγαζε ένα λαμπερό φως, ως να καιγόταν βαμβάκι βουτηγμένο σε οινόπνευμα....

Να τον επικαλείστε....ειναι ολοζώντανος... 

Διαβάστε Περισσότερα ►

Οὔτε ἕνα ποτήρι νερό δέν πάει χαμένο ἄν τό προσφέρεις στόν πλησίον σου.

-Κάθε ἄνθρωπος πού γεννιέται στόν κόσμο εἶναι ὁ πλησίον σου.

Οὔτε ἕνα ποτήρι νερό δέν πάει χαμένο ἄν τό προσφέρεις στόν πλησίον σου. 

Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ

ὁ διά Χριστόν Σαλός καί Ὁμολογητής"

Φώτο: Ιεραποστολή Στέγη

Άπό τήν σελίδα Τό μέγα Γεροντικόν

ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ!!

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

Διαβάστε Περισσότερα ►

Η ψυχή που αφέθηκε στο θέλημα του Θεού,

 Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, δεν στεναχωριέται για τίποτε! Όταν έχει κάποια ανάγκη, παρακαλάει τον Θεό. Αν δεν πάρει αυτό που ζητάει, μένει ήσυχος, πράος σαν να το πήρε. Η ψυχή που αφέθηκε στο θέλημα του Θεού τίποτε δεν φοβάται. Δεν φοβάται ούτε τις απειλές, ούτε τους ληστές και για όλα όσα του συμβαίνουν λέει: Έτσι ήταν το θέλημα του Θεού. Ακόμη και για την αρρώστια ο ήσυχος άνθρωπος σκέφτεται, πως και αυτή η αρρώστια θα με βοηθήσει σε κάτι, μου είναι χρήσιμη για κάτι, αλλιώς δεν θα μου την έστελνε ό Θεός. Έτσι φυλάγουμε την ηρεμία, την γαλήνη και στην ψυχή και στο σώμα μας. 

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας

Διαβάστε Περισσότερα ►

τα βήματά του μετριούνται από τούς αγίους αγγέλους, για να μετατραπούν σε ουράνιο μισθό την ημέρα της Κρίσεως.

 Τα βήματα που μετράει ο Άγιος Άγγελος….

Κάποτε τον Άγιο Νήφων (Επίσκοπος Κωνσταντιανής της κατ’ Αλεξάνδρειαν) τον βασάνισε ο εξής λογισμός:

«Μήπως, αντί να τρέχω στους ναούς, είναι καλύτερα να κάθομαι σ’ ένα μέρος και να ζητάω το έλεος του Θεού;».

Δεν άργησε ο φιλάνθρωπος Θεός να του αποκαλύψει, ότι κάθε φορά πού ένας άνθρωπος πάει σε εκκλησία για να προσευχηθεί, είτε μέρα είναι είτε νύχτα, τα βήματά του μετριούνται από τούς αγίους αγγέλους,

για να μετατραπούν σε ουράνιο μισθό την ημέρα της Κρίσεως.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἕνας ἀσκητὴς ἐπίσκοπος. Ὅσιος Νήφων ἐπίσκοπος Κωνσταντιάνης σελ. 36-37.

Διαβάστε Περισσότερα ►

Βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος και ονομάστηκε Ηλίας Κόκκινος,

 

🇬🇷Ο Γερμανός Στρατιώτης που Έσωσε μια Ολόκληρη Ελληνική Πόλη από την Καταστροφή!🇬🇷 

Οι φιλέλληνες είναι ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην Ελληνική Ιστορία, που βοήθησαν τη χώρα σε δύσκολες στιγμές.

Ο Ηλίας Κόκκινος ανήκει σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων που όταν ήρθε στην Ελλάδα προσέφερε μεγάλο καλό. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ Μπλέχινγκερ και γεννήθηκε το 1911 σε μία πόλη στα σύνορα της Δρέσδης.

Βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος και ονομάστηκε Ηλίας Κόκκινος από το όνομα του πρώτου Λαμιώτη που σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο.

Η μητέρα του κατάγονταν από την Τσεχία, ο πατέρας του ήταν Αυστριακός και αυτός Γερμανός υπήκοος.

Ήταν 30 χρόνων όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να στρατολογηθεί στον γερμανικό στρατό.

Τον πρώτο καιρό υπηρέτησε στην Πολωνία και ύστερα μετατέθηκε στην Ελλάδα.

Η χώρα βρισκόταν υπό την γερμανική κατοχή και ο Μπλέχινγκερ ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου κλειδούχου στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λαμίας.

Παρότι βρισκόταν στις υπηρεσίες του γερμανικού στρατού ο Μπλέχινγκερ δεν ήταν Ναζί και όσο μπορούσε βοηθούσε τον κατοίκους της περιοχής.

Δεν εμπόδιζε τους Λαμιώτες να κλέβουν τα τρόφιμα των Γερμανών από τα βαγόνια και απελευθέρωσε πολλούς Έλληνες που θα εκτελούνταν.

Συνεργάστηκε με τον ΕΑΜ και ενημέρωνε τους αντάρτες για τις ενέργειες των Γερμανών.

Πολλοί άρρωστοι Έλληνες, μεταφέρθηκαν με τα γερμανικά τρένα νύχτα στην Λαμία, χάρη στον θαρραλέο Αυστριακό.

Η πράξη του να εμποδίσει την καταστροφή της Λαμίας που σχεδίασαν οι Γερμανοί ήταν το αποκορύφωμα της δράσης του. Στις 18 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί εγκατέλειπαν επιτέλους τη Λαμία

Είχαν εντολή να ανατινάξουν όσα κτίρια και εγκαταστάσεις της πόλης μπορούσαν, όταν τα στρατεύματα θα έχουν απομακρυνθεί. Τα πυρομαχικά τοποθετήθηκαν στις αποθήκες του στρατοπέδου με στόχο να εκραγούν τις πρωινές ώρες.

Ο Μπλέχινγκερ έμαθε από τις προηγούμενες μέρες τις επιδιώξεις των Γερμανών. Το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου μαζί με έναν Ιταλό, ονόματι Μάριο πήγε στο στρατόπεδο κι έκοψε τα καλώδια των εκρηκτικών.

Στη συνέχεια οι ΕΑΜίτες φρόντισαν να τον φυγαδεύσουν μακριά από το στρατόπεδο, κοντά στο χωριό Αυλάκι. Το επόμενο πρωί οι κάτοικοι μαζεύτηκαν στην εκκλησία για να γιορτάσουν την γιορτή του Αγίου Λουκά.

Η είδηση ότι η Λαμία θα καιγόταν έκανε τον γύρο της πόλης και πολλοί άρχισαν να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.

Ο Μπλέχινγκερ όμως είχε καταφέρει να αποτρέψει την ολική καταστροφή και μόνο κάποιες μικρές εκρήξεις ακούστηκαν.

Ο Μπλέχινγκερ δεν έφυγε ποτέ ξανά από την Ελλάδα, παντρεύτηκε την Αγγελική Καρακώστα και απέκτησε ένα γιο. 

Ασχολήθηκε με τη βυζαντινή αγιογραφία και πέθανε το 1995.

Ταπεινός μέχρι το τέλος ποτέ δεν επιδείκνυε τις πράξεις του και όταν του ζητούσαν να μιλήσει έλεγε:

«Γράψτε πως είμαι Έλληνας δημοκράτης, τίποτε άλλο».

Τον Ευχαριστούμε!

Αιωνία η Μνήμη του.

Διαβάστε Περισσότερα ►

Αεροβαπτισουμε με τη βοήθεια του Αγίου, Και με το που λέμε "βαφτίζεται ο δούλος του Θεού Δημήτριος, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος" το μωράκι ξεκινάει να κλαίει!!!

 Θαύμα του Αγιου Δημητριου.

Μέγα γεγονός αυτό που βίωσα σήμερα (26-10)το οποίο θα ήθελα να μοιραστω μαζί σας, ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ θαύμα του Αγίου Δημητρίου που γιορτάζουμε σήμερα και εύχομαι όλοι μας να έχουμε τις πρεσβείες του. 

Σήμερα το πρωί στην εφημερία μου στο Ιπποκρατειο ήρθε μία επίτοκος να γεννήσει 

η οποία είχε πολλές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της κύησης και έτσι θα έμπαινε για καισαρική τομή. 

Μέχρι πριν να ξεκινήσει το χειρουργείο όλα κυλούσαν ομαλά και στον υπέρηχο άκουγα 

καθαρά την καρδούλα του εμβρύου. 

Ξεκινάει το χειρουργείο, βγαίνει το μωράκι και διαπιστώνουμε ότι δεν έχει σφυγμό. 

Είναι νεκρό. 

Το βάζουμε στην ανάνηψη και ξεκινάμε καρπα μαζί με χορήγηση οξυγόνου ώστε να πετύχουμε αναταξη. 

Περνάνε 10' χωρίς κανένα σημάδι ζωής και οι αναισθησιολογοι διασωληνωνουν. 

Προσπαθούμε να αναταξουμε για αλλά 10 λεπτά αλλά φαίνεται να μην υπάρχει καμία ελπίδα. 

Στα 25 λεπτά σταματάμε καθώς φαινόταν 

πλέον να είναι μάταιο.  

Αποφασίζουμε να το αεροβαπτισουμε επικαλουμενοι τη βοήθεια του Αγίου. 

Και με το που λέμε "βαφτίζεται ο δούλος του Θεού Δημήτριος, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος" το μωράκι παίρνει μια βαθιά ανάσα και ξεκινάει να κλαίει!!! 

Ενώ ήταν νεκρό για 25 ολόκληρα λεπτά!! 

Οι μισοί κλαιγαμε και οι άλλοι μισοί κοιταζοντουσαν μεταξύ τους σαστισμενοι. 

Ακόμη δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω αυτό που βίωσα και νιώθω τόσο μικρή μπροστά σε αυτό το μεγαλείο.. 

Εύχομαι ολόψυχα ο Άγιος μας 

να σκεπάζει τις ζωές όλων σας!! 

Δόξα τω Θεώ

Κωνσταντίνος Σύμπουρας

Διαβάστε Περισσότερα ►

ἀληθινὴ θλίψη… Αὐτὴ ποὺ δημιουργεῖται, ὅταν γνωρίσουμε καλὰ τὴν ἄθλια κατάσταση τῆς ψυχῆς μας.

 "Δὲν θέλω νὰ θλίβεστε καὶ νὰ συγχύζεστε γιὰ ὅσα συμβαίνουν ἀντίθετα στὴ θέλησή σας, ὅσο δίκαιη κι ἂν εἶναι αὐτή. Μία τέτοια θλίψη μαρτυρεῖ τὴν ὕπαρξη ἐγωϊσμοῦ…

Ἡ ὑπερβολικὴ θλίψη γιὰ ὅλα αὐτὰ εἶναι τοῦ πειρασμοῦ. Μία εἶναι ἡ ἀληθινὴ θλίψη… Αὐτὴ ποὺ δημιουργεῖται, ὅταν γνωρίσουμε καλὰ τὴν ἄθλια κατάσταση τῆς ψυχῆς μας.

Ὅλες οἱ ἄλλες θλίψεις δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ...."

 Ἃγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ 

Κ ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!

Διαβάστε Περισσότερα ►

Oλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας,

 Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ εξομολογείται:

 «Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί αυτή η απάντηση ! » 

«Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να… λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία.

Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν’ ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. Την πλησίασα και τη ρώτησα. Είστε από εδώ; Μάλιστα. Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς».

Και γράφει ο Κέστνερ.

«Η απάντηση, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί».

Απαντά η γυναίκα:

«Παιδί μου, από τη προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα 41 με 44. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να ‘ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου».

Διαβάστε Περισσότερα ►

βάλε ΙΣΣΟΡΟΠΙΑ,

 Eρχεται, ἀγαπητoί μου, καὶ σ᾽ ἐμᾶς τοὺς ἀ­χαρίστους ἡ πεῖνα. Θὰ εἶνε τέτοια ἀ­νάγ­κη, ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ ὑποφέρουν. Θὰ στερέψουν καὶ μεγά­λα ποτάμια καὶ θὰ τὰ περνοῦν μὲ τὰ πόδια παι­διὰ καὶ κοπάδια. Τότε, σὲ μιὰ νύχτα, θ᾽ ἀδειάσουν οἱ μεγαλουπόλεις· ὅλοι θὰ τρέχουν σὲ βουνὰ καὶ λαγκάδια, καὶ θὰ πάρουν πάλι τὶς ἀξίνες νὰ καλλιεργήσουν τὴ γῆ, ποὺ τὴν ἄφησαν γιὰ νὰ μαζευτοῦν σὲ πόλεις ἑκατομμυρίων κατοίκων, πόλεις – Σόδομα καὶ Γόμορρα. Πῶς ζοῦν ἐκεῖ; Σκάβουν τὴ γῆ; Ὄχι. Μὲ ἀτιμίες, κλεψιές, ἀδικίες. Ὅταν ὅμως γίνῃ ὁ λιμός, οἱ πόλεις θὰ ἐρημώσουν, καὶ μικρὰ χω­ριὰ θὰ ἔχουν χιλιά­­δες κατοίκους. Τότε βασιλιᾶδες καὶ σοφοὶ θὰ πέσουν νὰ προσκυνήσουν τὸ γεωργό, ποὺ σήμερα εἶνε περιφρονημένος, καὶ θὰ τὸν ἐκλιπα­ροῦν γιὰ λίγο ψωμάκι.

Ἔτσι νόμισες, ἄνθρωπε, ποὺ πίνεις ἕνα ποτήρι νερὸ καὶ δὲ λὲς «Δόξα σοι, ὁ Θεός», ποὺ ἔχεις τὴ μπουκιὰ στὸ στόμα καὶ βλαστημᾷς τὰ θεῖα, ἔτσι νόμισες; Γιὰ τὴν ἀχαριστία τέτοιων ἀνθρώπων ἡ καλύτερη τιμωρία θὰ ἦταν νὰ βρεθοῦν σὲ κάποιον ἄλλο πλανήτη. Γιατὶ μόνο ἐδῶ 

στὴ γῆ ἔδωσε ὁ Θεὸς ὅλα τὰ ἀγαθά· καὶ ὅμως δὲ ἀκούει ἀπὸ μᾶς ἕνα εὐχαριστῶ.

☦ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Διαβάστε Περισσότερα ►

Η γνώση του Θεού πηγάζει από την εν Θεώ ζωή, που γεννιέται στα μύχια της καρδιάς.

 Η Θεολογική επιστήμη που διδάσκεται στα σχολεία και που έγινε επιστημονική ειδικότητα ανοικτή σε όλους, δεν παρέχει την γνώση του Θεού. 

Η γνώση του Θεού πηγάζει από την εν Θεώ ζωή, που γεννιέται στα μύχια της καρδιάς.

Όσιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ.

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ!!

Διαβάστε Περισσότερα ►

Tο ελληνικό έθνος να αντέξει και να υπομείνει μέχρι την τελική συμμαχική νίκη.

 Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, ΑΡΧΙΖΕΙ,

«Όλες οι πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες γιορτάζουν τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και μόνο εμείς την έναρξη», λέει ο πολιτισμένος. 

Γιατί ρε καλόπαιδο τι θα μπορούσαν δηλαδή να γιορτάζουν οι πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες σχετικά με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου; Η Τσεχία, η Σλοβακία και η Αυστρία πέρασαν στο Γ’ Ράιχ πριν από το 1938, ώρες και μέρες μέτρησαν Βέλγιο, Δανία, Ολλανδία, Γαλλία μέχρι να εγκατασταθούν οι κομμαντατούρ στις πρωτεύουσές τους, η ΕΣΣΔ, είδε κι έπαθε μέχρι να διώξει τις γερμανικές στρατιές από το έδαφός της, μόνο η Μ. Βρετανία δεν έχασε, αλλά δεν νίκησε κιόλας. 

Εμείς γιορτάζουμε την έναρξη αυτού του πολέμου γιατί νικήσαμε. Εμείς αντιμετωπίσαμε μια αυτοκρατορία που μπορούσε να μας κάνει μια χαψιά, κι ένα μήνα μετά προελαύναμε μέσα σε εχθρικό έδαφος, με τον πλανήτη να μην μπορεί να εξηγήσει το ανεξήγητο. Κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, εχθρών και φίλων, ακόμη και της ίδιας της ηγεσίας της χώρας εκείνη την εποχή. 

Κουβαλήσαμε τον ίδιο το Μουσολίνι στα βουνά της Αλβανίας 5 μήνες μετά την ιταμή εισβολή του, να παρακολουθήσει τον ανθό του ιταλικού στρατού να αποτυγχάνει παταγωδώς να αντιμετωπίσει την κουρασμένη και καταπονημένη αλλά νικήτρια στρατιά μας, με την ξεφτίλα να είναι τέτοια που να χρειαστούν τρεις μαζί (Ιταλία, Γερμανία, Βουλγαρία) για να μας κάνουν ζάφτι, κι αυτό μετά από δύο ακόμη μήνες επιχειρήσεων, όταν χρειάστηκαν μόλις 20 μέρες, ώστε ο Χίτλερ να ποζάρει μπροστά στον Πύργο του Άιφελ. 

Γι’ αυτό γιορτάζουμε, κι αυτή η νίκη ήταν που έκανε και στα χρόνια της Κατοχής, το ελληνικό έθνος να αντέξει και να υπομείνει μέχρι την τελική συμμαχική νίκη. 

Δεν γιορτάζουμε καμιά έναρξη πολέμου· γιορτάζουμε το ασύλληπτο κατόρθωμα του Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ. Και καλά κάνουμε! Και χρόνια μας πολλά!

Από ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΥΜΠΟΥΛΗΣ

( Panteleimon Krouskos )

Διαβάστε Περισσότερα ►

ΚΑΛΗ ΚΑΛΗ ΣYNEXEIA ! !

 Είχαν κάνει οι επιστήμoνες στο Παρίσι, χημική ανάλυση το μύρo που βγάζει ο Άγιoς Δημήτριoς και η εικoνα της Παναγίας της Μαλεβή. Και οι επιστήμoνες απoφάνθηκαν, ότι και στις 2 περιπτώσεις, το μύρo απoτελείται από 33 συστατικά, που δεν υπάρχoυν πουθενά στον πλανήτη γη. Το μύρo είναι oυράνια ''oυσία'' και είναι δώρo του Aγίoυ Πνεύματoς.

+ Γέροντας Εφραίμ Σεραγιωτης

ΚΑΛΗ ΚΑΛΗ ΣYNEXEIA ! !

Διαβάστε Περισσότερα ►

Οἱ Ἑβραίοι ἔχριαν μὲ τὸ αἷμα τοὺς ἀρρώστους αὐτοὶ θεραπεύονταν.

 Στὴν πόλη τῆς Βηρυτοῦ ζοῦσε κάποτε ἕνας Χριστιανὸς σ᾿ ἔνα σπίτι τὸ ὁποῖο νοίκιαζε.

Ὅταν ἔφυγε ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ σπίτι ὁριστικά, ξέχασε ἐκεῖ μία εἰκόνα τοῦ Σωτῆρος. 

Ὕστερα μετακόμισε στὸ ἴδιο σπίτι ἕνας Ἑβραῖος.

Στὴ Βηρυτὸ ὑπῆρχαν πολλοὶ Ἐβραίοι ποὺ ἔτρεφαν ἰδιαίτερα πικρὰ αἰσθήματα γιὰ τὴ Χριστιανικὴ Πίστη.

Ἔτσι, λοιπόν, ὄταν βρέθηκε ἡ εἰκόνα στὸ σπίτι, οἱ Ἑβραίοι τὴ μετέφεραν ἐκεῖ ὄπου συνάζονταν καὶ ἄρχισαν νὰ τὴ χλευάζουν ὅπως καὶ οἱ πρόγονοί τους εἶχαν ἄλλοτε χλευάσει τὸν ἴδιο τὸν ζωντανὸ Σωτῆρα.

Ἐπίσης ἔκαναν στὴν εἰκόνα ὅ,τι καὶ οἱ πρόγονοί τους εἶχαν κάνει στὸν Σωτῆρα: τρύπησαν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια μὲ καρφιά, ἄλειψαν μὲ ξίδι τὰ χείλη τῆς εἰκόνας μυκτήρισαν μὲ κάθε δυνατὸ τρόπο τὴν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρα.

Τέλος, κάποιος ἀπ᾿ αὐτοὺς πῆρε μία λόγχη καὶ κτύπησε τὴν ἁγία εἰκόνα κάτω ἀπ᾿ τὸ πλευρό.

Τότε – ὦ τοῦ θαύματος! 

αἷμα καὶ νερὸ ἀνέβλυσαν ἀπὸ τὴν πληγὴ τῆς εἰκόνας, ἀκριβῶς ὅπως καὶ ἀπ᾿ τὸ ζωντανὸ σῶμα τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου. 

Δὲν περιγράφεται ὁ τρόμος ποὺ προκλήθηκε στοὺς Ἑβραίους!                                          Ὡστόσο ἔφεραν γρήγορα ἕνα δοχεῖο καὶ μάζεψαν ἐκεῖ μέσα τὸ αἷμα καὶ ὕστερα ἔφεραν πολλοὺς ἀρρώστους, τυφλούς, κωφούς, χωλοὺς καὶ δαιμονισμένους γιὰ νὰ θεραπευθοῦν ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα.

Μόλις οἱ Ἑβραίοι ἔχριαν μὲ τὸ αἷμα τοὺς ἀρρώστους αὐτοὶ θεραπεύονταν.

Ὅλη ἡ πόλη συγκεντρώθηκε ἐκεῖ γιὰ νὰ δεῖ τὸ θαῦμα καὶ ὅλοι δόξαζαν τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Ἀληθινὸ Θεό ὅλοι οἱ Ἑβραίοι σ᾿ ἐκείνη τὴν πόλη μεταστράφηκαν καὶ πίστεψαν στὸν ζωντανὸ καὶ ζωοδότη Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Διαβάστε Περισσότερα ►