Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Οταν ο Αχιλλέας κατέκτησε το Μανχάταν,

 
Κέρδισαν τη µάχη µε τον χρόνο και τον µύθο και τώρα αρχαίοι έλληνες ήρωες κατακτούν τη Νέα Υόρκη στη νέα έκθεση του Ωνασείου Ιδρύµατος
Κατέκτησαν την Τροία. Νίκησαν αρχαίους θεούς και δαίµονες. Εσπασαν τα όρια του χρόνου και κατάφεραν να συγκινούν και να αποτελούν πρότυπα και πηγή έµπνευσης µέχρι τις µέρες µας. Είναι ο ατρόµητος Αχιλλέας, ο πολυµήχανος Οδυσσέας, ο ηµίθεος Ηρακλής, η Ωραία Ελένη. Ηρωες που χιλιετίες µετά τη «γέννησή» τους πέτυχαν ακόµη έναν άθλο: κατέκτησαν τη Νέα Υόρκη, καθώς είναι οι λαµπεροί πρωταγωνιστές της έκθεσης «Ηρωες: Θνητοί και Μύθοι στην Αρχαία Ελλάδα» που εγκαινίασε χθες ο υπουργός Πολιτισµού και Τουρισµού Παύλος Γερουλάνος, στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο στην καρδιά του Μανχάταν.
Αρωµα Ελλάδας και υποβλητική ατµόσφαιρα υποδέχεται τους επισκέπτες που φτάνουν ώς τον εκθεσιακό χώρο του Οlympic Τower. Στους βαµµένους µε σκούρα χρώµατα τοίχους περισσότερα από 90 µοναδικά έργα τέχνης – από αρχιτεκτονικά γλυπτά µέχρι εγχάρακτοι πολύτιµοι λίθοι – τα οποία καλύπτουν περίοδο έξι αιώνων (6ος αι. π.Χ. - 1ος αι. π.Χ.)
και προέρχονται από αµερικανικές και ευρωπαϊκές συλλογές υπόσχονται να δείξουν τον τρόπο που οι αρχαίοι Ελληνες αντιλαµβάνονταν την έννοια των ηρώων και πως οι ήρωες λειτούργησαν ως πρότυπα. Ταυτόχρονα επιχειρούν να διερευνήσουν την ανθρώπινη ανάγκη για ύπαρξη ηρώων ως προτύπων στην τέχνη ενός πολιτισµού από τους αρχαιότερους και µε τη µεγαλύτερη ιστορικά επιρροή σε άλλους πολιτισµούς. Το νήµα για να ανακαλύψουν οι επισκέπτες τον κόσµο των ηρώων ξετυλίγεται σε τρεις ενότητες, σύµφωνα µε την επιµελήτρια της έκθεσης δρα Σαµπίνε Αλµπερµέγιερ. Στην πρώτη, υπό τον τίτλο «Ηρωες στον µύθο», τον πρωταγωνιστικό ρόλο κρατούν οι τέσσερις µεγάλες µορφές του µύθου: ο Ηρακλής, ο Αχιλλέας, ο Οδυσσέας και η Ελένη. Και µαζί η καταγωγή και η γέννησή τους, οι άθλοι και τα πάθη τους, οι αγώνες και ο θάνατός τους. Βίοι πολυτάραχοι και διαφορετικοί, αλλά κοινό σηµείο όλων τους είναι ότι έγιναν γνωστοί µετά θάνατον.
Τη σκυτάλη παίρνουν οι «Ηρωες στη Λατρεία», όπου φωτίζονται οι διαφορετικές πτυχές τους: από προστάτες και θεράποντες ώς επικίνδυνοι και στοιχειωµένοι εκδικητές, που δέχονταν θυσίες. Απόδειξη της πρακτικής της λατρείας των ηρώων είναι τα αναθηµατικά ανάγλυφα, τα αναθήµατα και τα ταφικά µνηµεία, που φιλοξενούνται στην έκθεση η οποία έχει ήδη παρουσιαστεί στο Walters Αrt Μuseum, στο Frist Center for Visual Αrts του Νάσβιλ και το San Diego Μuseum of Αrt. Η αυλαία πέφτει δε µε την τρίτη και τελευταία ενότητα «Ηρωες ως πρότυπα», που φέρνει τους επισκέπτες πιο κοντά στις σύγχρονες αντιλήψεις για τον ηρωισµό, εξετάζοντας το πώς οι αρχαίοι έλληνες πολεµιστές, αθλητές, µουσικοί και κυβερνώντες διαµόρφωσαν τη συµπεριφορά τους, και µερικές φορές την εικόνα τους, στα πρότυπα των ηρώων. Γι’ αυτό άλλωστε και σε αυτήν τη θέση παρουσιάζονται από µελανόµορφα αγγεία ζωγραφικής που απεικονίζουν στρατιώτες και ιππείς µέχρι κέρµατα που φέρουν τις εικόνες βασιλέων µε τα σύµβολα του Ηρακλή. Στα χθεσινά εγκαίνια παραβρέθηκαν µεταξύ άλλων η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαµπράκη - Πλάκα και τα µέλη του Δ.Σ. του Ιδρύµατος Ωνάση, µε τον πρόεδρο Αντώνη Παπαδηµητρίου.
Κλέβουν την προσοχή
Παρά τη σφιχτή δοµή της έκθεσης υπάρχουν και τα «λαµπερά αστέρια» που κλέβουν την προσοχή των επισκεπτών.
Και ανάµεσα στους «πρωταγωνιστές» δεν θα µπορούσε να µην ξεχωρίσει κάποιος ένα χάλκινο κορινθιακό κράνος 700 - 500 π.Χ. από το Walters Αrt Μuseum, έναν µελανόµορφο αµφορέα που απεικονίζει τον Αχιλλέα και τον Αίαντα να παίζουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι έξω από την Τροία (τέλη του έκτου αιώνα π.Χ., από το Royal Οntario Μuseum και έναν µελανόµορφο κρατήρα (περ. 510 π.Χ.)
που απεικονίζει την απόδραση του Οδυσσέα από τη σπηλιά του κύκλωπα Πολύφηµου από το Μουσείο της Καρλσρούης, έναν µαρµάρινο κορµό ενός αθλητή που αντιγράφει πρωτότυπο του Πολυκλείτου (ρωµαϊκό αντίγραφο) από το Walters Αrt Μuseum.
ΙΝFΟ
«Ηρωες: θνητοί και µύθοι στην Αρχαία Ελλάδα», έως τις 3 Ιανουαρίου 2011 στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης (Οlympic Τower).
Χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα Οικονοµία, µετανάστευση, οικολογία, αντίδραση και ανατροπή εκφράζονται όχι µε την ξύλινη γλώσσα της πολιτικής, αλλά µε εκείνη της τέχνης, στην έκθεση του ΕΜΣΤ.Μαξιλάρια λευκά, µαλακά που δεν φιλοξενούν πάνω τους όνειρα. Ασφυκτιούν, υποφέρουν και πιέζονται αφόρητα βιδωµένα στον τοίχο µε ντέξιον. Δίπλα τους ένας κόσµος φτιαγµένος από συρµατόπλεγµα. Οχι από εκείνο που περιφράσσονται τα χωράφια, αλλά το αιχµηρό των φυλακών και των συνόρων. Ενας χώρος υποβλητικός, επιθετικός, ψυχρός σαν το ατσάλι, που σε κάνει να νιώθεις τον πόνο. Και απέναντι σχέδια γραµµικά, χωρίς χρώµα, µε κάρβουνο. Εικόνες που πνίγουν όπως το αστικό περιβάλλον µάς πνίγει στην καθηµερινότητά µας.Είναι τα έργα του Γιώργου Χαρβαλιά, του Κέντελ Γκιρς και του Ντίκου Βυζάντιου. Δηµιουργοί από διαφορετικές γενιές, δύο Ελληνες και ένας Νοτιοαφρικανός, που συνυπάρχουν στην έκθεση «Τέχνης πολιτική», του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. «Μια έκθεση που δεν ανακατεύει απλώς την τράπουλα, αλλά παρουσιάζει τα έργα χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα και προτείνει έναν νέο τρόπο να διαβάσουµε τα πράγµατα», δίνει το στίγµα της έκθεσης η διευθύντρια του ΕΜΣΤ και επιµελήτρια της έκθεσης, Αννα Καφέτση.«Βush Satan», «Νever Αgain», «Ηungry» είναι µερικά από τα συνθήµατα που ο Κολοµβιανός Κάρλο Μότα συγκέντρωσε από τους δρόµους της Μπογκοτά και τα µετάφερε στην εγκατάστασή του υπό τον τίτλο «Σε ποιον ανήκει ο δρόµος;», ενώ ατελείωτες λίστες ανθρώπων που χάθηκαν στα σύνορα Ηνωµένων Πολιτειών - Μεξικού συνθέτουν τα τεράστια γκραφίτι της Αµερικανίδας Αντρέα Μπάουερς. Ενα αποστειρωµένα τακτοποιηµένο αρχείο Μικρασιατών µε φωτογραφίες και σφραγίδες συνθέτουν την εγκατάσταση του Γιώργου Χατζηµιχάλη, ενώ η Λιβανέζα Μόνα Χατούµ διαβάζοντας φωναχτά αποσπάσµατα από γράµµατα που της έστειλε η µητέρα της από τη Βηρυτό δηµιουργεί ένα οπτικό µοντάζ που αντανακλά τα συναισθήµατα αποχωρισµού και αποµόνωσης από την παλαιστινιακή οικογένειά της.
«Τι είναι δηµοκρατία;» είναι το ερώτηµα που θέτει ο Αυστριακός Ολιβερ Ρέσλερ σε ακτιβιστές και πολιτικούς αναλυτές από 18 πόλεις του κόσµου ανάµεσά τους: το Αµστερνταµ, τη Βαρσοβία, το Βερολίνο, τη Βέρνη, τη Βουδαπέστη, τη Θεσσαλονίκη, την Κοπεγχάγη, το Λονδίνο, τη Μελβούρνη. Οι απαντήσεις αποκαλύπτονται στην οκτακάναλη βιντεοεγκατάστασή του.
Πάνω από 4.000 φωτογραφίες (που απεικονίζουν από παπούτσια και τον ουρανό έως βότσαλα και ψάρια) και προβολές οι τέσσερις τούρκοι καλλιτέχνες της οµάδας «xurban_collective» παρουσιάζουν τη θάλασσα ως τόπο της παγκόσµιας αγοράς έπειτα από έρευνα που έκαναν στα λιµάνια του Πειραιά, της Μασσαλίας, της Νίκαιας, της Νέας Υόρκης και της Κωνσταντινούπολης. Πολλοί από τους καλλιτέχνες θα έρθουν στην Αθήνα για οµιλίες, ενώ παράλληλα πραγµατοποιείται στον ίδιο χώρο έκθεση της Ειρήνης Ευσταθίου µε ξυλογραφίες, λιθογραφίες, σχέδια και ζωγραφική µε θέµα ανάµεσα σε άλλα τα επεισόδια του Δεκεµβρίου του 2008.

Παραµένει νοµάδας
Πολιτική πράξη είναι και η απόκτηση µόνιµης στέγης του µουσείου, το οποίο, αν και σήµερα γιορτάζει τα δέκα του χρόνια, εξακολουθεί να ζει ως νοµάδας, καθώς απέβη άκαρπη η προσπάθεια να µετατραπεί το παλιό εργοστάσιο Φιξ της Λεωφόρου Συγγρού σε µόνιµη στέγη του ΕΜΣΤ.
Μέσα στον Οκτώβριο ωστόσο αναµένεται να προκηρυχθεί νέος διεθνής διαγωνισµός, ενώ λόγω γενεθλίων µια «µαγική» τράπεζα θα αποκαλύπτει µε ένα άγγιγµα στιγµές από τα 10χρονα του µουσείου.
 
Αναδημοσιευση Απο τα Νεα

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου