Ένα μικρό timelapse για την πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω.Ευχαριστώ τον κύριο Ross Daly για την ευγενική παραχώρηση της μουσικής, καθώς και το φίλο και συνεργάτη Δευκαλίωνα Μανιδάκη για την αμέριστη βοήθεια κατά την εκτέλεση του project.
Το Ρέθυμνο είναι η πόλη στην οποία γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω. Υπήρξαν φορές που για διάφορους λόγους σκέφτηκα να την εγκαταλείψω.
Ώσπου ένα πρωί κατά τη διάρκεια μιας βόλτας με τη μηχανή, κοίταξα γύρω μου και είδα σε κάθε γωνιά αυτής της πόλης και μια ανάμνηση μου.
Και συνειδητοποίησα οτί στην πραγματικότητα ποτέ δεν θα θελήσω να αφήσω αυτή την πόλη.
Αυτός ο τόπος είναι η ζωή μου.
Οι περισσότερες αναμνήσεις μου βρίσκονται εδώ.Μυρωδιές, γεύσεις, συναισθήματα, ήχοι.
Κοιτάζω πίσω και βλέπω ένα παιδάκι να ξυπνάει το πρωί στον περιοχή του τίμιου Σταυρού και να ακούει τα κοκόρια να λαλούν.Να ακούει από μακριά τους ήχους της πόλης.
Να γεύεται τα πρώτα παγωτά ΕΒΓΑ από το περίπτερο του Μάρκου, δίπλα στον Δημοτικό Κήπο.Και τις πρώτες πάστες σοκολατίνες στο καφενείο του Φώτη στους Τέσσερεις Μάρτυρες.Σλουρπ!
Αργότερα στο σχολείο την εποχή που το σταφιδόψωμο έκανε δυο δραχμές ( ναι είμαι τόσο μεγάλος!).Εκδρομές στο γήπεδο της Σοχώρας.Γυμνάσιο, Λύκειο και κάπου ανάμεσα,
μυρωδιά από στερέωση φωτογραφικού χαρτιού στο σκοτεινό θάλαμο του Κέντρου Νέων.Τα πρώτα μου μαθήματα φωτογραφίας.
Νύχτες στα μπαρ της πόλης.Metropolis, Λέσχη,Μήλο .Βόλτες με τα μηχανάκια.Ε, και οι πρώτοι έρωτες.Και μεγάλοι!
Κι όλα αυτά πάντα να συνοδεύονται με την ζεστασιά και την αγκαλιά της πόλης.Και την απέραντη αμμουδιά.Τον απέραντο ορίζοντα……
Τη θάλασσα που ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;Αν δεν το ζεις κάθε μέρα δεν ξέρεις πως είναι να ξυπνάς και να αντικρύζεις την απεραντοσύνη της.
Και πάντα να σου δίνει την αίσθηση του ταξιδιού κι ας μένεις πάντα στο ίδιο σημείο….
Εντάξει, δεν θα μπορούσα να ζήσω σε άλλη πόλη!
Αυτή η δουλειά είναι ένα μικρό αντίδωρο σε όσα μου έχει προσφέρει το Ρέθυμνο.Και ίσως να σταθεί και η αφορμή για κάποιους να έρθουν και να το γνωρίσουν.
Το Ρέθυμνο είναι η πόλη στην οποία γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω. Υπήρξαν φορές που για διάφορους λόγους σκέφτηκα να την εγκαταλείψω.
Ώσπου ένα πρωί κατά τη διάρκεια μιας βόλτας με τη μηχανή, κοίταξα γύρω μου και είδα σε κάθε γωνιά αυτής της πόλης και μια ανάμνηση μου.
Και συνειδητοποίησα οτί στην πραγματικότητα ποτέ δεν θα θελήσω να αφήσω αυτή την πόλη.
Αυτός ο τόπος είναι η ζωή μου.
Οι περισσότερες αναμνήσεις μου βρίσκονται εδώ.Μυρωδιές, γεύσεις, συναισθήματα, ήχοι.
Κοιτάζω πίσω και βλέπω ένα παιδάκι να ξυπνάει το πρωί στον περιοχή του τίμιου Σταυρού και να ακούει τα κοκόρια να λαλούν.Να ακούει από μακριά τους ήχους της πόλης.
Να γεύεται τα πρώτα παγωτά ΕΒΓΑ από το περίπτερο του Μάρκου, δίπλα στον Δημοτικό Κήπο.Και τις πρώτες πάστες σοκολατίνες στο καφενείο του Φώτη στους Τέσσερεις Μάρτυρες.Σλουρπ!
Αργότερα στο σχολείο την εποχή που το σταφιδόψωμο έκανε δυο δραχμές ( ναι είμαι τόσο μεγάλος!).Εκδρομές στο γήπεδο της Σοχώρας.Γυμνάσιο, Λύκειο και κάπου ανάμεσα,
μυρωδιά από στερέωση φωτογραφικού χαρτιού στο σκοτεινό θάλαμο του Κέντρου Νέων.Τα πρώτα μου μαθήματα φωτογραφίας.
Νύχτες στα μπαρ της πόλης.Metropolis, Λέσχη,Μήλο .Βόλτες με τα μηχανάκια.Ε, και οι πρώτοι έρωτες.Και μεγάλοι!
Κι όλα αυτά πάντα να συνοδεύονται με την ζεστασιά και την αγκαλιά της πόλης.Και την απέραντη αμμουδιά.Τον απέραντο ορίζοντα……
Τη θάλασσα που ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;Αν δεν το ζεις κάθε μέρα δεν ξέρεις πως είναι να ξυπνάς και να αντικρύζεις την απεραντοσύνη της.
Και πάντα να σου δίνει την αίσθηση του ταξιδιού κι ας μένεις πάντα στο ίδιο σημείο….
Εντάξει, δεν θα μπορούσα να ζήσω σε άλλη πόλη!
Αυτή η δουλειά είναι ένα μικρό αντίδωρο σε όσα μου έχει προσφέρει το Ρέθυμνο.Και ίσως να σταθεί και η αφορμή για κάποιους να έρθουν και να το γνωρίσουν.
Πατήστε το λινκ δείτε,
Γιωργος Γαβαλας
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου